Schilderij 'Bij morgendauw' van Ernest Welvaert: een zomers tafereel
De schilder Ernest Welvaert (1880-1946), geboren in Lokeren, woonde tot mei 1921 met zijn jonge gezin in de landelijke omgeving van Daknam. Hij bewonderde het werk van de luminist Emile Claus en trok er dagelijks op uit om de vrije natuur in elk seizoen en bij elk weertype te schilderen.
Een kunstcriticus noemde hem ‘de schilder die de zon wilde stelen’. Vaak zien we in zijn landschappen jonge kinderen afgebeeld, meestal zijn eigen kroost. Welvaert trachtte met zijn schilderspalet het immer veranderlijke licht te vangen. Dit tafereel houdt de belofte in van een zomerse dag, die na het optrekken van de morgendauw met zon zal overgoten worden.
Het museum bezit twee werken van Ernest Welvaert. Reeds in 1909 kocht het stadsbestuur het doek ‘Kinderen in het veld’ aan, nadat de jonge schilder met drie schilderijen had deelgenomen aan de allereerste overzichtstentoonstelling van Wase eigentijdse kunst die in Sint-Niklaas plaatshad.