Wereldkaart van Gerard Mercator

De kaart is ontworpen in een cilinderprojectie, ook Mercatorprojectie genoemd. De parallelcirkels en de meridianen worden voorgesteld door rechte lijnen. De parallellen lopen evenwijdig aan de evenaar. De meridianen staan er loodrecht op. Aangezien in werkelijkheid de meridianen convergeren, d.w.z. samenlopen aan de pool, worden bij de Mercatorprojectie de lengtegraden uitgerekt. Deze uitrekking is des te groter naarmate men van de evenaar verwijderd is. De wereldkaart op basis van de Mercatorprojectie brengt storende afwijkingen met zich qua oppervlakte van meer noordelijk en zuidelijk gelegen streken. Toch heeft zij het voordeel bijzonder nuttig te zijn voor de scheepvaart. Want de rechte verbindingslijn (loxodroom) tussen twee plaatsen snijdt de parallelcirkels en meridianen steeds onder dezelfde hoek. Juist zoals dat op de aardbol het geval is. Met een kompas kan een schip dan ook gemakkelijk in de juiste vaarrichting gestuurd worden.